“Iedereen heeft kwaliteiten die op een of andere manier inzetbaar zijn in de maatschappij. Wat dat dan ook is, dat is voor iedereen anders”.
Tekst en foto door Tilly van Cranenbroek-van Asten
Theo is 70 jaar. Hij is 48 jaar gehuwd met Annie. Zij hebben twee dochters, een kleinzoon en het tweede kleinkind is op komst. Theo heeft 46 jaar gewerkt, altijd in technische beroepen.
Theo doet nu vrijwilligerswerk bij het Smokkel- en Grensmuseum Cranendonck. Sinds een half jaar is dit een zelfstandige stichting. Daarvoor heette het museum het Smokkelmuseum Cranendonck én was het een onderdeel van de VVV Cranendonck. Theo is in eerste instantie in 2018 vrijwilligerswerk gaan doen bij de VVV Cranendonck, omdat hij mensen vooruit wilde helpen, dat heeft altijd in hem gezeten. Theo weet veel van de omgeving, en hij wilde mensen wegwijs maken in de gemeente Cranendonck. Vandaar zijn keuze voor de VVV. Hij is vanwege zijn werk altijd onder de mensen geweest, en daardoor ook gewend om met mensen om te gaan.
Theo had altijd al interesse in het smokkelen, en daar ook veel verhalen over gehoord. Toen hij dus in 2019 werd gevraagd om vrijwilliger te worden in het Smokkelmuseum, heeft Theo meteen ja gezegd. De werkzaamheden in het museum zijn vooral rondleidingen geven. Maar ook klusjes doen, bv. inrichten museum, de onderbouw van de vitrines maken, schilderen, behangen.
Bij de nieuwe stichting Smokkel- en Grensmuseum Cranendonck heeft Theo ook een bestuursfunctie. Daardoor heeft hij nu ook organiserende taken. Hij begeleidt en stuurt een werkgroep aan die verantwoordelijk is voor ICT en contacten, zoals facebook e.d. Soms regelt hij de rondleidingen. Gisteren is Theo heel toevallig nog op pad geweest voor telefoonaansluiting, laptop en printer kopen. Dus nu heeft hij ook meer praktische zaken te doen, vanwege zijn bestuursfunctie.
Rondleidingen verzorgen is gemiddeld een keer per week, maar dit kan ook vier keer zijn. De rondleidingen zijn voor schoolkinderen tot ouderen van 80 jaar. Maar pas is er iemand in het museum geweest van 90 jaar. Die man heeft zelf gesmokkeld, en kon daardoor Theo nog mooie verhalen vertellen. Vaak hoor je tijdens een rondleiding leuke anekdotes, zoals bij die man van 90 jaar, die je dan weer aan anderen kunt vertellen. Dat is super leuk.
Voor scholieren hebben ze bij het museum een speciaal programma waarmee men de kinderen wakker wil krijgen en vertellen over het hoe en waarom van het smokkelen. Schoolkinderen reageren heel wisselend. Sommige kinderen vertellen verhalen van hun opa die vroeger heeft gesmokkeld, anderen interesseert het niet zoveel. Jongeren komen in familieverband naar een rondleiding, maar niet zo vaak alleen. Het zijn vooral mensen die gepensioneerd zijn die naar het museum komen, en over het algemeen gaan die enthousiast naar buiten na een rondleiding in het Smokkelmuseum.
Theo heeft vroeger al vrijwilligerswerk gedaan. Dat begon in Dorplein. Samen met de buurman organiseerde Theo straatfeesten voor de kinderen in de buurt. Ze bouwden ook eens een slee van 4 meter voor deze kinderen. In Dorplein heeft Theo ongeveer 7 jaar bij de Carnavalsvereniging gezeten, waarvan 3 jaar als bestuurslid. Na een half jaar dat Theo en Annie naar Budel waren verhuisd was Theo al actief in de buurtvereniging in Budel. Dit heeft hij 13 jaar gedaan. Theo doet nu nog dingen voor de buurtvereniging bv. zeven keer per jaar een kaartavond organiseren.
Het oud papier ophalen, nu aangegeven dat hij na bijna 30 jaar hiermee stopt. Maar in 1994 het ophalen van oud papier opgezet voor deze buurt, en de coördinatie hiervan heeft hij 25 jaar gedaan. Theo doet vrijwilligerswerk omdat hij zich betrokken voelt bij de gemeenschap, en vindt dat hij hier een steentje aan moet bijdragen. En door het vrijwilligerswerk is Theo onder de mensen, want sociale contacten vindt hij belangrijk.
Theo is trots als mensen in het Smokkelmuseum na een rondleiding tevreden naar buiten gaan, en een paar leuke uurtjes hebben gehad. Hij vindt rondleidingen geven ook het leukste van zijn vrijwilligerswerk. Door die rondleidingen heeft Theo het vrijer spreken geleerd en op een ontspannen manier samenwerken met andere vrijwilligers. Dit vrijwilligerswerk geeft vooral voldoening en vriendschap.
Vanwege overheidswege is er minder bemoeienis in de samenleving. Om alles draaiende te houden zou iedereen vrijwilligerswerk moeten doen. Daarom zijn vrijwilligers steeds belangrijker, daardoor houden we het dorp leefbaar. En willen we dezelfde levensstandaard blijven houden, dan zijn er toch meer vrijwilligers nodig, dus op heel veel plaatsen kunnen vrijwilligers een steentje bijdragen.
Op de vraag maakt vrijwilligerswerk jouw gelukkig? Antwoord Theo met een volmondig ja. “Soms kan het ook druk op leveren. Maar het geeft wel een goed gevoel als je mensen iets hebt verteld, en zij gaan met een glimlach naar huis. Ook het gevoel dat je nog bij de maatschappij hoort, dat je van nut bent. Als er iets met je gebeurt, dan zit je misschien noodgedwongen achter de geraniums. Dat is doodzonde. Door bezig te zijn met vrijwilligerswerk kom je misschien ook minder snel achter de geraniums te zitten. Je voelt je jonger doordat je meedoet in de maatschappij. Ik ben blij dat ik dit vrijwilligerswerk nog kan doen”.
Theo heeft geen voorkeur voor structureel of incidenteel vrijwilligerswerk, het kan allebei goed zijn. Vrijwilligerswerk doen is een verrijking voor jezelf, de ander en de samenleving, volgens Theo. Het talent van Theo tijdens zijn vrijwilligerswerk is het interactief bezig zijn met mensen. Een vrijwilliger is volgens Theo een betrokken persoon bij de maatschappij en andere mensen.
“Iedereen heeft kwaliteiten die op een of andere manier inzetbaar zijn in de maatschappij. Wat dat dan ook is, dat is voor iedereen anders”.
